Όλα αυτά τα χρόνια η ανάπτυξη στην χώρα μας, ως γνωστών, στηρίχτηκε στην κατανάλωση και στις δημόσιες δαπάνες. Όμως τα δανεικά τελείωσαν, δεν μπορούμε πλέον να συνεχίσουμε να καταναλώνουμε άκρατα όπως στο παρελθόν.
Δυστυχώς ο παραδοσιακοί πυλώνες της Ελληνικής οικονομίας, το εμπόριο, ο τραπεζικός τομέας και οι κατασκευές δεν μπορούν πλέον να είναι οι μοχλοί της ανάπτυξης, μιας και δεν υπάρχει πηγή νέου χρήματος στην παρούσα κατάσταση εφόσον ο δανεισμός από τις αγορές έχει οριστικά παγώσει.
Ο Τουρισμός μπορεί να είναι μια πηγή νέου χρήματος, αλλά στα στατιστικά στοιχεία που έχουμε διαθέσιμα για την τελευταία δεκαετία είναι ορατά έντονα σημάδια κορεσμού. Το ίδιο συμβαίνει και με την αγροτική παραγωγή και τις εξαγωγές. Το ποσοστό των επιχειρήσεων που μπορούν να γίνουν εξωστρεφής (αν δεν είναι ήδη) ανέρχεται περίπου στο 12% του συνόλου. Από αυτές τις επιχειρήσεις μόνο το 0,5% μπορεί να εξάγει εν’ δυνάμει προϊόντα υψηλής προστιθεμένης άξιας με περιθώρια κέρδους της τάξης του 60%, έτσι ώστε να εισρεύσει νέος πλούτος στην χώρα μας.
Είναι λογικό το ΕΒΕΑ να ζητά την αποπομπή του μνημονίου και όλων των μέτρων που καταπιέζουν την κατανάλωση, γιατί όποια στήριξη και αν παρέχει η πολιτεία σε ένα κλάδο (πλην των βιοτεχνιών) που βασίζεται στην κατανάλωση, γνωρίζουν και οι ίδιοι πως δεν θα είναι αρκετή.
Βρισκόμαστε λοιπόν σε ένα κομβικό σημείο στην ιστορία μας. Πρέπει να διαλέξουμε το που θα βάλουμε τα τελευταία μας πολεμοφόδια. Εμείς προτείνουμε το αυτονόητο, πρέπει επιτέλους να επενδύσουμε στις ιδέες μας έτσι ώστε αξιοποιώντας τες να παράγουμε καινοτομία, αυτή με την σειρά της θα μας δώσει το πολυπόθητο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και μέσω της εξωστρέφειας θα έρθει ο πλούτος στην χώρα και θα αναγεννηθεί η κατανάλωση. Κατανοούμε πως αυτή η διαδικασία ακούγετε μακρόπνοη αλλά δυστυχώς, είναι η γνώμη μας πως, είναι μονόδρομος.
Δεν λέμε να μην στηριχτούν οι υπόλοιπες δυνάμεις της οικονομίας, απλός πιστεύουμε πως ένα ποσοστό της ενέργειας μας πρέπει να κατευθυνθεί επιτέλους στην αξιοποίηση των ιδεών μας. Πιστεύουμε πως αν οι παρεμβάσεις γίνουν σωστά και μαζικά θα αποδώσουν σε βάθος τριετίας σημαντικά αποτελέσματα και θα ανατάξουν την οικονομία συνολικά.
Οι Έλληνες είμαστε εφευρετικός λαός, αυτό είναι αυταπόδεικτο, ακόμα και από τα τελευταία στοιχεία του ΟΟΣΑ για την καινοτομία και την τεχνολογία, κατέχουμε την πρώτη θέση σε παραγωγή τεχνογνωσίας για λογαριασμό άλλων χωρών, ενώ ταυτόχρονα το οξύμωρο είναι, πως είμαστε η τελευταία χώρα στην αξιοποίηση της γνώσης που παράγουμε, είναι ενδεικτικό πως στο γράφημα του ΟΟΣΑ, οι θεσμοί παροχής κεφαλαίου υψηλού ρίσκου και η παραγωγή διεθνών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας είναι σχεδόν στο απόλυτο μηδέν.
Ξέρετε οι ιδέες δεν παράγονται από ερευνητικά εργαστήρια μόνο, στην πραγματικότητα κατά 80% παράγονται από ιδιώτες εύστροφους δημιουργούς που στην προσπάθεια τους να λύσουν ένα πρακτικό πρόβλημα δημιουργούν μια νέα εφεύρεση.
Πρέπει να δημιουργήσουμε τους μηχανισμούς που θα «αρπάζουν» αυτές τις ιδέες και θα της αξιοποιούν στην διεθνή αγορά και να μην περιοριζόμαστε στην ακαδημαϊκή κοινότητα αποκλειστικά, με την προσμονή να προέρθει από εκεί η ανάπτυξη και οι νέες ιδέες.
Η ακαδημαϊκή και ερευνητική κοινότητα είναι μικρό μέρος της πυραμίδας που λέγετε καινοτομία, τα στοιχεία που αποτελούν την ιδία την πυραμίδα της καινοτομίας θα τα βρούμε κατά μεγάλη πλειοψηφία μόνον έξω από την ακαδημαϊκή κοινότητα. Την καινοτομία που αλλάζει την οικονομία μιας χώρας την παράγουν η εφευρετικότητα, η επιχειρηματικότητα και η εξωστρέφεια.
Χρειαζόμαστε ένα σύστημα/μηχανισμό που από την μια μεριά θα μπαίνουν ακατέργαστες ιδέες, νέες ιδέες, δημιουργικότητα, επιχειρηματικότητα και από την άλλη θα βγαίνει εξωστρεφής καινοτομία. Ένα τέτοιο σύστημα, που θα εκμεταλλεύεται υπάρχουσες υποδομές, μαζικό, ανοικτό σε όλους, με αρχικά κεφάλαια από την πολιτεία, θα δημιουργήσει υπεραξίες τέτοιας κλίμακας που θα ανατρέψουν σταδιακά την επενδυτική ατολμία της κεφαλαιακής βάσης της χωράς, σε μια οικονομία φιλική προς τις επενδύσεις της καινοτομικής εξωστρεφούς επιχειρηματικότητας, με πολλές νέες θέσεις εργασίας, υψηλές αμοιβές, βασισμένες στην παραγωγή και όχι στην κατανάλωση και τον δανεισμό.
Έξαλλου οι Έλληνες το είπαμε πρώτοι… «ο τολμών νικά»!
