Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Που διαφωνώ με τους "φιλελευθέρους", Δράση, ΔηΣυ κτλ και γιατί

Με το ΔηΣυ διαφωνώ σε επίπεδο φιλοσοφικό με την αρχηγό, την ιστορία της και την στάση ζωής που μου δείχνει εύγλωττα τι έχει στο μυαλό της και που το πάει. Ενώ με την Δράση είναι διαφορετικά τα πράγματα, είναι ένα από τα νέα κόμματα που με βρίσκουν πολύ κοντά. Αλλά δυστυχώς για μένα υπάρχουν κάποια αγκάθια που με κάνουν να μην μπορώ να την ψηφήσω…

Πριν όμως αναλύσω την σκέψη μου πρέπει να εξηγήσω ένα πρόβλημα που υπάρχει στο καπιταλιστικό περιβάλλων που ζούμε και επηρεάζει το πώς πρέπει να αντιλαμβανόμαστε τον φιλελευθερισμό.

Ο καπιταλισμός είναι μια χρήσιμη δύναμη, και ως δύναμη πρέπει να την μελετούμε.

Αν η αγορά ήταν ένας ανελκυστήρας και στο δάπεδο βρίσκονταν η τάση για μέγιστο εγωιστικό κέρδος του ενός (ακραία απληστία) και αντίστοιχα στην οροφή βρίσκονταν η τάση για κέρδος ισομερώς και απόλυτα κατανεμημένο στον πληθυσμό (ακραία αφιλοκέρδεια), τότε ο καπιταλισμός θα ήταν η βαρύτητα.

Η δύναμη της βαρύτητας (όπως η απληστία) είναι μονότονη, είναι παντού και είναι ακατανίκητη. Για να ισορροπήσουμε τις αγορές (θάλαμος του ανελκυστήρα) χωρίς ικανό αντίβαρο του εγωιστικού κέρδους θα χρειαζόμασταν τεράστια δύναμη στον κινητήρα του ανελκυστήρα γιατί θα έπρεπε πρώτα να νικήσουμε την βαρύτητα και μετά να μετακινήσουμε το φορτίο. Ο κινητήρας και η δύναμη του είναι η ποσότητα και το βάθος της αναγκαίας ρύθμισης των αγορών που χρειαζόμαστε για να μπορούμε να έχουμε εύρυθμη λειτουργία του συστήματος (Φιλελεύθερη Δημοκρατία) ισορροπώντας ανάμεσα στο κέρδος της μονάδας και του κέρδους των πολλών.

Έτσι οι μηχανικοί για να μην χρειαζόμαστε τεράστια δύναμη ελέγχου χρησιμοποιούμε τις ισοδύναμες και ανάστροφες δυνάμεις, τα γνωστά σε όλους αντίβαρα. Όλοι οι ανελκυστήρες έχουν αντίβαρα για να χρειάζονται ελάχιστη ισχύ έλεγχου. Αν δείτε το ασανσέρ που έχετε σπίτι σας θα δείτε, στο πίσω μέρος του, το αντίβαρο να κινείτε ανάστροφα από τον θάλαμο, όταν αυτός κινείτε… Τα αντίβαρα χρησιμοποιούνται για να κατανικούν την δύναμη της βαρύτητας που προκαλείτε από το βάρος του θαλάμου και να ισορροπούν το σύστημα ώστε να είναι εφικτός ο απλούστατος έλεγχος του.

Αν στην παραβολή μας η ελαχίστη ισχύς έλεγχου ισοδυναμούσε με την ελάχιστη ρύθμιση των αγορών ή την ελαχίστη παρέμβαση του κράτους στην ζωή του ανθρώπου, κάτι που προσδοκούν και ευαγγελίζονται χρόνια τώρα οι "φιλελεύθεροι" (κάτι που δεν με βρίσκει κατά βάση αντίθετο), θα έπρεπε σε όποια πρόταση απορύθμισης καταθέτουν να μας δείχνουν ή να προτείνουν αντίστοιχα ποια θα είναι αυτή η ίση και ανάστροφη δύναμη που θα καταφέρνει να εξισορροπεί την μονότονη τάση του συστήματος προς την απληστία του κέρδους της μονάδας (καπιταλισμός).

Ένα παράδειγμα ίσων και ανάστροφων δυνάμεων είναι η σχέση προσφοράς και ζήτησης σε μια αγορά όπου δεν χρειάζονται κανόνες όσο οι δυο δυνάμεις είναι ισχυρές. Αν υπήρχε μόνο ζήτηση χωρίς προσφορά θα χρειαζόταν ρύθμιση αν π.χ. η ζήτηση κάλυπτε μιαν ανάγκη επιβίωσης. Άλλο παράδειγμα είναι η σχέση ισχύος αφεντικών και συνδικάτων όσο δεν υπάρχει ισορροπημένη ρύθμιση η αντίρροπη πίεση των δυο αυξάνετε εκθετικά και φυσικά με δεδομένη την ισχύ του αφεντικού και την έλλειψη ικανού κανόνα το συνδικάτο θα κάνει επανάσταση.

Και για οικονομολόγους:

[Απληστία] – [Αντίβαρο] = Regulation

Οι "φιλελεύθεροι" έχουν μια μόνιμη δυσανεξία στον να μην βλέπουν αυτή την ανάγκη για ισορροπία στο σύστημα προκαλώντας την κοινωνία με αυτή τους την στάση. Ενώ θα έπρεπε πρώτα να σχεδίαζαν τα αντίβαρα και μετά να σχεδίαζαν την απορύθμιση για να μπορούσαν να έχουν ένα σύστημα εκ φύσεως φιλελεύθερο, αυτοί επιλέγουν μονότονα την απορύθμιση παρακάμπτοντας τα αντίβαρα… κάτι που μου μοιάζει ενοχικά μυωπικό γιατί αν το έκαναν σωστά θα είχαμε ευδαιμονία και όχι κυκλικές κρίσεις κάθε 40 χρόνια.

Για να δούμε όλα αυτά πως ταιριάζουν με τον προβληματισμό μου.

Στην Οικονομία τα περισσότερα που προτείνει η Δράση με βρίσκουν σύμφωνο εκτός όμως από τρία-τέσσερα βασικά σημεία που δεν βλέπω αντίβαρα…

Στα εργασιακά προτείνουν απορύθμιση χωρίς να προτείνουν κανένα αντίβαρο στην ισχύ των εργοδοτών. Το τρέχων σύστημα δεν χρειάζεται απορύθμιση αλλά πιο ορθολογική και ζυγισμένη ρύθμιση ισορροπώντας ανάμεσα στην οικονομία και τα εργατικά δικαιώματα.

Στις αποκρατικοποιήσεις διαφωνώ με οτιδήποτε εμπίπτει στην κατηγορία του φυσικού μονοπωλίου. νερό, ΔΕΗ, τρένα κτλ. Οι λόγοι είναι αυταπόδεικτοι. Στην εκποίηση γης διαφωνώ με το timing και είναι αυταπόδεικτο το γιατί… αντίθετα θα δεχόμουν μακροχρόνια μίσθωση μέσω διεθνών διαγωνισμών με την χρήση ηλεκτρονικής πλατφόρμας.

Τέλος δεν βλέπω πουθενά πως θα χρηματοδοτηθεί η αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου στα tradables αν λάβουμε υπόψη και αυτό το ποστ του Νίκου Αναγνώστου για ένα άρθρο του Αρίστου Δοξιάδη, όταν όλοι στην Ελλάδα οι «επενδυτές» έχουν μάθει να είναι ραντιέριδες (γη, ακίνητα, δημόσια έργα, διόδια, ξενοδοχεία, ξαπλώστρες κτλ) όταν από την άλλη οι Τράπεζες και τα VC είναι και αυτά οι απόλυτοι ραντιέριδες!!

Ποιος θα χρηματοδοτήσει την καινοτομία και πως?

Πως θα παράγουμε οργανικά προστιθέμενη αξία?

Πως θα αλλάξουμε το εμπορικό ισοζύγιο αν δεν παράγουμε αντίστοιχα υψηλή εσωτερική προστιθέμενη αξία αντίστοιχη με αυτή που εισάγουμε?

Όταν όλα ήταν super το 2007, κανείς μα κανείς δεν επένδυε στην καινοτομία, η Ελλάδα είχε (και έχει) το μικρότερο ποσοστό επένδυσης στην καινοτομία από όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ, πως αναμένουμε αυτό να αλλάξει τώρα που το τραπεζικό σύστημα έχει διαλυθεί και κανείς δεν έχει χρήματα να του περισσεύουν?

Ο καπιταλισμός (που εμπεριέχει τους ραντιέρηδες) μπορεί να έχει σαν αντίβαρο μόνο την επιχειρηματικότητα στην βάση της εισοδηματικής πυραμίδας, αυτό όμως δεν το βλέπω να το προτείνουν…

Στα Εργασιακά όπως έχω αναφέρει είμαι αντίθετος στα περισσότερα μετρά που προτείνουν γιατί δεν βλέπω πουθενά αντίβαρα. Ναι χρειαζόμαστε εξορθολογισμό αλλά όχι ανατροπή!

Στην Ενέργεια επίσης διαφωνώ σε όλα εκτός από τις ΑΠΕ, και αυτό γιατί οι ΑΠΕ μακροπρόθεσμα θα βελτιώσουν εκρηκτικά το εμπορικό ισοζύγιο καυσίμων και σταδιακά θα προκαλέσουν φυσική απελευθέρωση της αγοράς, αλλά μέχρι τότε η ΔΕΗ είναι ένα φυσικό μονοπώλιο και πρέπει να μείνει στον έλεγχο του κράτους. Αν δούμε τι έγινε στην Καλιφορνία και στην Ελλάδα πρόσφατα, με τους virtual «παραγωγούς» καταλαβαίνεται όλοι γιατί διαφωνώ. Βεβαίως πρέπει να εξορθολογιστούν οι Φωτόπουλοι… Δεν βλέπω να γίνετε κουβέντα για τα διυλιστήρια και τις εναρμονισμένες πρακτικές που έχουν επίσης…

Στην Παιδεία, καλή η πρόταση αλλά δεν δέχομαι με κανένα τρόπο η «επιδότηση» να μετατρέψει την παιδεία σε μη δημόσια. Μπορεί να λειτουργήσει αν η «επιδότηση» δεν είναι σε χρήμα αλλά σε μη μεταβιβάσιμα (από γονιό σε γονιό) κουπόνια και να έχουν ρόλο επιβράβευσης και όχι βασικής αμοιβής. Τέλος οι Έλληνες έχουμε βαθιές ρίζες με την θρησκεία μας, ναι στο να φύγει η θρησκοληψία, όχι στο να χάσουμε τις ρίζες μας.

Στην Ευρώπη διαφωνώ με το κεντρικά καθοδηγούμενο σύμφωνο σταθερότητας αλλά συμφωνώ με την θέσπιση του εσωτερικά, χωρίς κεντρικά να επισείει κυρώσεις. Ναι στην δημοσιονομική πειθαρχία όχι στην εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Επίσης για την Τουρκία διαφωνώ, δεν είναι η Τουρκία για Ευρώπη ακόμα.

Ελπίζω να βοήθησα λίγο τις σκέψεις σας…

Υ.Γ. Τα εισαγωγικά στο «φιλελεύθεροι» τα βάζω γιατί θεωρώ πως δεν είναι φιλελεύθεροι πραγματικά μιας και η όλη στάση τους δείχνει απλά να καπηλεύονται εννοιολογικά τον όρο «φίλοι της ελευθερίας». Καπηλεύονται γιατί ενώ θα μπορούσαν να προτείνουν αντίβαρα και να κατάφερναν με την βοήθεια όλων μας να έχουμε μια πραγματική Φιλελεύθερη Πολιτεία αυτοί λειτουργούν ως «φίλοι της ιδιοτέλειας» άθελα τους ίσως, αλλά με τραγικές επιπτώσεις στις κοινωνίες και την ευδαιμονία του συνόλου.

Υ.Γ. 2 Αν με ρωτήσετε αν έχω αντίβαρο για τον καπιταλισμό θα σας απαντήσω ναι έχω και το ξέρει ο Αρίστος. Δείτε εδώ

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Κάτω ο απολυταρχισμός των σοφτγουεράδων…


Χτες το απόγευμα κατέβηκα στο εργαστήριο μου, στο υπόγειο του σπιτιού, εκεί που έχω όλα μου τα προσωπικά εργαλεία που τόσα χρόνια μου έχουν σταθεί φιλαράκια σε όποια ιδέα ήθελα να υλοποιήσω για χόμπι ή για δουλειά.

Κατέβηκα γιατί έτσι, ίσως για να ξεσκάσω μιας και αυτόν τον καιρό φτιάχνω μια φορητή συσκευή παροχής ρεύματος από τον ήλιο, γιατί το καλοκαίρι σκέπτομαι να πάρω τα τρία ζουζούνια μου, την συζηγάτα και να πάμε για κάμπινγκ… Μάλλον δικαιολογία είναι όλο αυτό, για να φτιάχνω πράγματα… βλέπετε η δημιουργία είναι το ελιξίριο της ζωής μου…

Ενώ πάλευα να ανοίξω κάτι τρύπες 40 χιλιοστών σε ένα σασί, γεμάτος από τα ρινίσματα και ιδρώνοντας, κάθισα να ξαποστάσω…

Εκείνη την στιγμή, δεν ξέρω πως, αλλά μάλλον επειδή είμαι θυμωμένος με την όλη κατάσταση, μου ήρθε για μια ακόμη φορά στο μυαλό ο Γρήγορης. Ο Φαρμάκης για όσους δεν τον ξέρετε είναι ένας αυτοδημιούργητος άνθρωπος, ομορφάντρας, μηχανικός, προγραμματιστής, στατιστικολόγος ή κάτι τέτοιο, επιτυχημένος επιχειρηματίας και ανοιχτόμυαλος. Προσφάτως πολιτεύτηκε με το ΔΗ. ΣΥ.

Θα μου πείτε ποιο είναι το ζόρι σου μαζί του?…

Αυτό σκεφτόμουνα και εγώ εκείνη την στιγμή… ενώ σκούπιζα τον ιδρώτα μου και τίναζα από πάνω μου τα ρινίσματα…

Τότε μου έρχονται στον νου και κάνα δυο άλλες φιγούρες, αυτή του Γιώργου Τζιραλή (Open-Coffee) και του Νίκου Μοραϊτάκη (Upstream)… Σοφτγουεράδες και αυτοί… Άνθρωποι που τους θεωρώ αξιόλογους, αλλά για κάποιο λόγο μου την δίνουν στα νεύρα…

Προσπαθώντας να εντοπίσω, το γιατί μου την δίνουν στα νεύρα, σκεπτόμενος το κοινό τους σημείο, στα κείμενα τους, στα λόγια τους, στις απόψεις τους, συνειδητοποίησα πως αυτό μετουσιώνεται στην φράση σλόγκαν:

«Δεν χρειαζόμαστε καμιά στήριξη από το κράτος, χρηματοδότες κτλ, μπορούμε και μόνοι μας»…

Εκείνη την στιγμή μου κάνει κλικ…

Ποια είναι η διαφορά μας?

Εκείνοι για να πραγματώσουν (sic) τις ιδέες τους χρειάζονται πολύ διάβασμα, ένα λάπτοπ από το πλησιέστερο SuperMarket και μια πρόσβαση στο διαδίκτυο… Και πολύ-πολύ προσωπική δουλειά…

Ενώ εγώ σαν ηλεκτρολόγος/ηλεκτρονικός μηχανικός για να φτιάξω μια συσκευή όπως το FiberPack π.χ. πρέπει να έχω εργαλεία, όργανα μέτρησης, σχεδιαστικά προγράμματα, γνώσεις μηχανολογίας, ηλεκτρονικής, να συνεργαστώ με μηχανουργία, να βρω και να προμηθευτώ πρώτες ύλες, όλα τα ειδικά υλικά, τον ειδικό εξοπλισμό για τον έλεγχο και την πιστοποίηση και τόσα άλλα…

Αυτό που κάνουν εκείνοι είναι εξίσου χρήσιμο και απαραίτητο στους πελάτες τους όπως αυτό που κάνω και εγώ για τους κινηματογραφιστές με το FiberPack


Βασικά ο Γρηγόρης, ο Νίκος και ο Γιώργος όταν θέλουν να ηρεμήσουν να δούνε μια ωραία ταινία π.χ. σαν αυτή του βραβευμένου Πορτογάλου σκηνοθέτη Manoel de Oliveira που ολοκληρώνω αυτή την εποχή, παίρνουν το τηλεκοντρόλ στα χέρια τους ανάβουν το DVD, το Home Theatre, την 47αρα LED HD τηλεόραση τους, βγάζουν από την κατάψυξη μια πίτσα την βάζουν στον φούρνο ρυθμίζουν τον χρονοδιακόπτη, παίρνουν και μια μπύρα από το ψυγείο τους, κάθονται αναπαυτικά στον καναπέ τους και απολαμβάνουν…

Δεν τους περνά καν από το μυαλό, πως όλα αυτά τα πραγματικά αντικείμενα που έχουν γύρω τους, κάποιοι άνθρωποι χρειαστήκαν ένα βουνό εξοπλισμού και χρόνια μελέτης, έρευνας, έμπνευσης, πειραματισμού, σειρά εφευρέσεων και σκληρής εργασίας για να παραχθούν…

Από τον υλοτόμο μέχρι το επιπλοποιό, από τον μηχανολόγο μέχρι τον ηλεκτρονικό, από τον κτηνοτρόφο μέχρι τον τυροκόμο, από τον γεωργό μέχρι τον αρτοποιό, από εμένα με το FiberPack μέχρι τον Manoel de Oliveira… όλα αυτά για να μπορούν να αράξουν στον καναπέ τους και να δουν την ταινία τους…

Αντηχεί στα αυτιά μου η φράση «Δεν χρειαζόμαστε καμιά στήριξη από το κράτος, χρηματοδότες κτλ, μπορούμε και μόνοι μας»… και φουντώνω…

Όλοι εμείς που η δουλειά μας είναι έξω από το λογισμικό και το ιντερνέτ έχουμε ανάγκη ένα σκασμό εργαλεία, ειδικότητες, ανθρώπους, υλικά, μάρκετινγκ, μεταφορές, έτσι όταν έχουμε μια ιδέα για να την πραγματώσουμε, όπως συνηθίζουν να λένε… για να επιχειρήσουμε έχουμε ανάγκη στήριξης… χρηματοδότησης…

Ναι έχουμε ανάγκη στήριξης, πώς να το κάνουμε δηλαδή? Δεν μας φτάνουν 5 - 10 χιλιάρικα του μισθού, του μπαμπά, της πιστωτικής, της θείας… Για να επιχειρήσουμε και να καινοτομήσουμε χρειαζόμαστε χρηματοδότηση ύψους τουλάχιστον 200 - 500 χιλιάδων…

Τι μας λένε δηλαδή? Να γίνουμε όλοι σοφτγουεράδες? Και μετά τι?

Τι θα τρώμε, που θα καθόμαστε, τι θα φοράμε, πως θα κινούμαστε?

Βασικά πως θα υπάρχουμε? Εκτός και αν μπούμε στο Matrix και γίνουμε όλοι bits και Bytes…

Πόσοι θα κάνουν μπίζνες στο ιντερνέτ τέλος πάντων? Πόσα Groupon? Εκτός από τα δισεκατομμύρια των ινδών - κινέζων που σε λίγο θα γεμίσουν τα πάντα, πόσοι?

Έτσι άξαφνα γεμίσαμε «φιλελευθέρους», θιασώτες μιας κατάστασης που δεν μου θυμίζει Δημοκρατία αλλά κάτι διαφορετικό…

Με ένα παράξενο τρόπο απαξιώνουμε την έννοια της Δημοκρατίας, της αναδιανομής ίσων ευκαιριών και δυνατοτήτων, της χρηστής διαχείρισης των κοινών πόρων με ένα «κάτι καινούργιο» που μοιάζει περισσότερο με το Φαρ Ουεστ…

Ένα «φιλελεύθερο» ρεύμα που περιπλέκονται εισοδηματίες, απανταχού βολεμένοι, όπως και επιτυχημένοι επιχειρηματίες, διάφορα μεγαλοστελέχη, internet enthusiasts και φιλάνθρωποι επικοινωνιολόγοι, οικολόγοι και λοιπές ομάδες που όλοι έχουν κοινό χαρακτηριστικό να βρίσκονται ψηλά στην οικονομική πυραμίδα ή με κάποιον τρόπο να μπορούν να είναι αυτόνομοι από το σύστημα πχ σοφτγουεράδες…

Και όλο αυτό το πακέτο τυγχάνει να κατακυριεύει με απόψεις την μπλογκόσφαιρα, να γεμίζει τα SM, αδιαφορώντας για το τι πραγματικά συμβαίνει στο υπόλοιπο πραγματικό κόσμο του 85%...

Έτσι τελικά έχουμε όλοι αποκτήσει την εντύπωση πως η επιχειρηματικότητα, τα startups και η δημιουργικότητα είναι ότι συμβαίνει μέσα σε ένα κομπιούτερ και επειδή ότι συμβαίνει μέσα σε ένα κομπιούτερ είναι μηδενικού κόστους συνεπάγεται πως η επιχειρηματικότητα, τα startups και η δημιουργικότητα δεν χρειάζεται στήριξη από την δημοκρατία μας και όλοι μπορούμε να είμαστε «φιλελεύθεροι»…

Και δωσ’ του όλοι μαζί να μιλάνε για την ανάπτυξη σαν να είναι ένα φυσικό φαινόμενο που απλά κάνοντας μεταρρυθμίσεις, συμβαίνει… Την στιγμή που ο τραπεζικός δανεισμός είναι ανύπαρκτος, επενδυτές που να επενδύουν στην καινοτομία έξω από το ιντερνέτ ήταν, είναι και θα είναι, ανύπαρκτοι… (αν και στο ιντερνέτ είναι επίσης ανύπαρκτοι).

Έτσι έχουμε το φαινόμενο του απολυταρχισμού των σοφτγουεράδων…

Ναι αυτό είναι απολυταρχισμός κύριοι, ατομικισμός, πείτε το όπως θέλετε …

Επειδή εσείς μπορείτε χωρίς χρηματοδότηση, σημαίνει πως και εμείς μπορούμε?

Ε όχι, δεν μπορούμε… Και μην περιμένετε ανάπτυξη χωρίς χρηματοδότηση, γιατί απλά δεν συμβαίνει, ότι μεταρρύθμιση και να κάνετε.

Αν δεν υπάρξει μια ολόκληρη οικονομία, μια κοινωνία, με τον επιπλοποιό, τον ηλεκτρολόγο, τον μηχανολόγο, τον γεωργό, τον οικοδόμο κτλ δεν μπορείτε να υπάρχετε… πώς να το κάνουμε δηλαδή…

Κάτω ο απολυταρχισμός των σοφτγουεράδων!