Η εξομολόγηση ενός αναποφάσιστου…

Είναι πρωί και είναι η μέρα των εκλογών που μπορεί να αλλάξουν την πορεία της Ελλάδας και ίσως της Ευρώπης…

Νιώθω την ανάγκη να αιτιολογήσω την ψήφο μου δημόσια…

Από τότε που ψηφίζω (είμαι 45 ετών), μέχρι σήμερα, μόνο τα τελευταία 3 χρόνια έχω ασχοληθεί σοβαρά με την πολιτική.

Συνήθιζα να ασχολούμαι με την δουλειά μου περισσότερο, μέχρι που το 2009 οι τράπεζες μου έκαναν αδύνατο να συνεχίσω την δραστηριότητα μου. Εντελώς ανεξήγητα, μιας και προϊόν εξαγωγικό είχα, τζίρο με μεγάλα margin είχα, πελατεία είχα και μόλις πριν 6 μήνες τους είχα αποπληρώσει 180.000 ευρώ από την πιστωτική μου γραμμή των 230.000 ευρώ με προσημείωση που διέθετα, μου αρνούνταν την οποιαδήποτε δανειοδότηση παρόλο που το υπόλοιπό μου πλέον ήταν 50.000 με την ίδια προσημείωση των 230.000…!!

Έτσι, ένα πρωινό σαν το σημερινό άρχισα να ασχολούμαι με την πολιτική και συνδικαλίστηκα στην Ομοσπονδία Νέων Επιχειρηματιών, για να καταλάβω τι είναι αυτό που με καταστρέφει…

Κατά καιρούς είχα ψηφήσει τα πάντα… Οικογενειακώς ήμασταν πάντα ΝΔ…

Συνειδητά το 2004 ψήφισα Κώστα Καραμανλή, και ξανά την δεύτερη φορά… Το 2009 ψήφισα τον ΓΑΠ, επίσης στήθηκα στην ουρά για να ψηφίσω Σαμαρά στις εσωκομματικές της ΝΔ. Έχω αρκετές συμπάθειες στην ΝΔ με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον Κ. Χατζιδάκη και προσφάτως με τον Κώστα Μπακογιάννη… Την Ντόρα, όχι δεν την συμπαθώ όπως καταλάβατε…

Συμπαθώ και τον Μάνο αρκετά… Στις 6 Μαΐου όμως, ψήφισα Κατσέλη …

Τώρα που έχω καταλάβει τι μου συμβαίνει θεωρώ τον εαυτό μου κλασσικό φιλελεύθερο, πρεσβεύοντας το πνεύμα του Thomas Jefferson, ναι είναι αυτός που θεσμοθέτησε την δωρεάν Δημόσια παιδεία στην Αμερική του 1783, είμαι δημοκράτης φιλελεύθερος… Ίσως για τα Ελληνικά δεδομένα αυτό να μεταφράζεται αριστερός φιλελεύθερος …

Βλέπε Ματσαγγάνης, Κατσέλη, Δραγασάκης, Παπαδημούλης, Αρσένης….

Αυτό που μας συμβαίνει στην Ελλάδα είναι δυο προβλήματα ταυτόχρονα, α) ένα κράτος δυσλειτουργικό με δημοσιονομικό πρόβλημα και β) ένα τραπεζικό σύστημα που διαπερνιέται από μια συστημική δυσλειτουργία του Ευρωσυστήματος.

Στο πρώτο μνημόνιο (όσοι θα με θυμούνται στο twitter) ήμουν αναφανδόν υπέρ, γιατί βελτίωσε αρκετά από τα προβλήματα της χώρας/κράτους (όχι όλα) και ιδίως το έλλειμμα, μιας και κατάφερε μια διόρθωση, της τάξης των 23δις σε δυο χρόνια με αποτέλεσμα πιθανώς, φέτος να έχουμε οριακό πρωτογενές πλεόνασμα.

Επιπλέον, αν δεν είχαμε το δεύτερο πρόβλημα, που άργησα να καταλάβω μιας και αντιλήφτηκα τι συμβαίνει μόλις πριν τέσσερις μήνες, τώρα θα είχαμε δημόσιο έλλειμμα 4-5% από μεγαλύτερο του 15% που είχαμε το 2009...

Ποιο είναι το πρόβλημα? Η ανυπαρξία Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Ένωσης…

Όταν υπογράψαμε την συνθήκη του Μάαστριχτ και απεμπολήσαμε το κυρίαρχο δικαίωμα μας να ελέγχουμε την εξαγωγή των κεφαλαίων από την χώρα, το κάναμε για μια υπόσχεση που ευαγγελίζονταν την Οικονομική και Νομισματική Ένωση της ΕΕ με ένα νόμισμα, μετά από το πέρας μερικών ετών. Αρχικά είχαμε το ECU και αργότερα αποκτήσαμε το ευρώ ως φυσικό νόμισμα.

Για να έχουμε αυτό το κοινό νόμισμα απεμπολήσαμε μια ακόμα σειρά κυριαρχικών δικαιωμάτων, όπως πχ. το να ελέγχουμε το τραπεζικό μας σύστημα παραχωρώντας εξ ολόκληρου και συνταγματικά, αυτή την δουλειά στην ΕΚΤ.

Για χρόνια όποιος νόμος ερχόταν από την ΕΕ σαν οδηγία στην βουλή που αφορούσε το τραπεζικό σύστημα ψηφιζόταν χωρίς δεύτερη κουβέντα.

Όλα αυτά τα κάναμε για να έχουμε ένα κοινό τραπεζικό σύστημα, με κοινή εποπτεία, κοινούς κανόνες και εντέλει μια Τραπεζική Ένωση δηλαδή Banking Integration όπως το ορίζει η ΕΚΤ:

“The market for a given set of financial instruments or services to be fully integrated when all potential market participants in such a market (i) are subject to a single set of rules when they decide to deal with those financial instruments or services, (ii) have equal access to this set of financial instruments or services, and (iii) are treated equally when they operate in the market” 

H Τραπεζική Ένωση θα επέτρεπε όλοι οι πολίτες της ΕΕ να μπορούν να δανείζονται από οπουδήποτε στην ευρωζώνη με μόνο ένα credit rating, όπως συμβαίνει στην Αμερική. Όμως τους τραπεζίτες μας, όπως και τους ευρωπαίους συναδέλφους τους, δεν τους ενδιέφερε να έχουν ενδοκοινοτικό ανταγωνισμό γιατί έτσι δεν θα μπορούσαν να κάνουν παιχνίδι σε μια κλειστή αγορά όπως είχαν συνηθίσει.

Τα επιτόκια θα συμπιέζονταν στις πιστωτικές κάρτες (πχ Ελλάδα 17% - Ολλανδία 7%), οι καινοτόμοι λχ. αν δεν έβρισκαν ευήκοα ώτα στην Ελλάδα θα έβρισκαν αλλού χωρίς να χρειαζόταν να αλλάξουν έδρα. Επίσης δεν θα διασώζονταν οι τραπεζίτες με το κόστος να πέφτει στους φορολογουμένους (bail-out) μιας και θα ήταν άσχετο αν έκλεινε μια μεγάλη Τράπεζα σαν πχ την Alpha, από κακές τις επιλογές σε αγορές ομολόγων γιατί α) το European Redemption Fund θα κάλυπτε τους κατάθετες και οι μέτοχοι θα έχαναν την τράπεζα τους σε μια νύχτα (bail-in) και β) οι επιχειρήσεις μιας και θα μπορούσαν να δανειστούν από παντού δεν θα ήταν εξαρτημένες από τις τοπικές τράπεζες όπως είναι τώρα, έτσι οι οικονομίες θα ήταν ασφαλείς σε μια τραπεζική κρίση ρευστότητας λόγω του υψηλού βαθμού οικονομικής ενοποίησης.

Η αντίδραση των τραπεζιτών με τις αναβολές επί των αναβολών, lobbying κτλ, είχαν ως αποτέλεσμα μια σειρά από απαραίτητα μέτρα - «νομικά πλαίσια» να μην υλοποιηθούν ποτέ ή να καθυστερήσουν μια δεκαετία όπως το European Redemption Fund ή το European Credit Rating Framework ή ακόμα και η θεσμοθέτηση ενός συστήματος European Banking Madiation.

Έτσι σιγά-σιγά σε κάθε χώρα δημιουργήθηκαν κλειστά τραπεζικά συστήματα, μιας και στις Τράπεζες σε συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τους επιτράπηκε να διαχωρίζουν τους πολίτες της ΕΕ βάση του τόπου κατοικίας τους, κάτι εξόφθαλμα αντίθετο με την Κοινοτική λογική της Κοινής Αγοράς, με αποτέλεσμα να συμβαίνει το τρελό του να: έχουμε ελεύθερη διακίνηση καταθέσεων χωρίς ταυτόχρονα να έχουμε ελεύθερη διακίνηση πιστώσεων.

Όταν ήρθε η κρίση του 2008 με την Lehman Brothers, οι αγορές μετά το πρώτο σοκ, αναλύοντας τα αποτελέσματα, διαπίστωσαν πως στην Ευρώπη τα τραπεζικά συστήματα είναι απομονωμένα μεταξύ τους, όπως και οι οικονομίες μας είναι ανοχύρωτες σε ένα bank run…!

Έτσι τσίμπησαν τον πιο αδύναμο κρίκο, την χώρα μας και άρχισαν να την χτυπούν…

Μια πρώτη ένδειξη του φαινομένου που έχει καταγραφεί ήταν τα πρώτα 25δις καταθέσεων των Μη Κατοίκων που έφυγαν για αλλού στις αρχές του 2009, όπου υποβοηθηθήκαν από το πρώτο πακέτο «Κανονιστικής Ρευστότητας» του Αλογοσκούφη…

«Κανονιστική Ρευστότητα» είναι τα χρήματα που δίνει η ΕΚΤ στις τράπεζες για να μπορούν να ανταπεξέλθουν σε απότομες εκκροές καταθέσεων.

Όμως όταν φεύγουν καταθέσεις και αντικαθίστανται από δάνεια «Κανονιστικής Ρευστότητας» οι τράπεζες πρέπει να συρρικνώσουν την έκθεση που έχουν στον δανεισμό στην ευρύτερη οικονομία, γιατί τα Tier 1 κεφάλαια τους δεν επιτρέπουν περαιτέρω δανεισμούς μιας και η «Κανονιστική Ρευστότητα» είναι πάντα ακριβώς τόση όση χρειάζεται για να επιπλέει η Τράπεζα και όχι να δανείζει…

Η διαδικασία συρρίκνωσης προκαλεί μια απομόχλευση δανεισμού στην οικονομία με αποτέλεσμα οι Μικρό Μεσαίες Επιχειρήσεις (ΜΜΕ) να βρίσκονται μπροστά σε ένα φαινόμενο έλλειψης κεφαλαίων κίνησης, με τραγικά αποτελέσματα στην λειτουργία της οικονομίας. Οι ΜΜΕ εργοδοτούν το 90% του εργατικού δυναμικού στην χώρα μας και παράγουν το 80% του ΑΕΠ, αν αποκοπούν από την χρηματοδότηση τότε μόνο βαθιά ύφεση είναι το αποτέλεσμα.

H ΕΚΤ κάθε εξάμηνο κάνει μια έρευνα για να δει πόσες από τις αιτήσεις των ΜΜΕ στις τράπεζες εξυπηρετηθήκαν και πόσες όχι.  Για να δούμε τι συνέβη ακριβώς από το 2007 και μετά:

	2007	2009	2010	2011
Ανάπτυξη/Ύφεση Ελλάδα	+4,3%	-3,2%	-3,5%	-6,75%
Ποσοστό επιτυχούς δανεισμού στην Ελλάδα	87%	34,5%	36%	29,5%
Ποσοστό επιτυχούς δανεισμού στην Γερμάνια	86%	63%	74%	77%

Από την στιγμή που άρχισαν οι εκκροές των καταθέσεων στην Γερμανία όπως φαίνεται και στον πίνακα του Bloomberg παρακάτω η Ύφεση στην οικονομία μας ήταν απλά μονόδρομος.

Το ίδιο ακριβώς έχει συμβεί στην Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία και Ιταλία…

Έτσι επιστρέφουμε στο γιατί δεν δούλεψαν τα μνημόνια, η απάντηση είναι απλή, τους Γερμανούς Τραπεζίτες και Βιομήχανους δεν τους συμφέρει να κάνουν το σωστό γιατί έτσι όπως είναι τα πράγματα κολυμπούν στην ρευστότητα, δανείζονται και δανείζουν πλέον για πλάκα.

Τους Γερμανούς τους συμφέρει να χορηγούν μόνο «Κανονιστική Ρευστότητα» στο τραπεζικό μας σύστημα και όχι μέσο του EFSF επιπλέον κεφάλαια ώστε να εξισορροπούν τη στρεβλή σχεδίαση του Ευρωπαϊκού Τραπεζικού συστήματος που αντί να είναι ενοποιημένο, λόγω των δικών τους κοντόφθαλμων πρακτικών, απομονώνει οικονομίες και λειτουργεί σαν μηχανισμός αποστράγγισης καταθέσεων στην πρώτη κρίση, με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα των υφεσιακών σπιράλ θανάτου που βιώνει όλος ο Νότος…

Η Νέα Δημοκρατία αν ψάξετε το πρόγραμμά της, όπως και του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ και της Δημιουργία Ξανά / Δράσης βασίζονται αποκλειστικά στην ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών μας, με την γνωστή και ΜΗ βιώσιμη λύση της «κανονιστικής ρευστότητας» του PSI…!!!

Κάτι ψελλίζουν για τα ΕΣΠΑ αλλά αυτά δεν αφορούν τις ΜΜΕ όπως περιγράφω εδώ παρά μόνο τους μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους και τους Μιντιάδες ιδιοκτήτες τους…

Η όποια διαπραγμάτευση κάνουν ΔΕΝ αφορά τις τράπεζες και την λειτουργία τους αλλά δευτερεύοντα θέματα, μιας και αυτό χρήζει ΣΟΒΑΡΗΣ διαπραγματευτικής θέσης όπως την ορίζει εδώ και ο Γιάννης Βαρουφάκης, που ΔΕΝ έχουν!

Ο ΣΥΡΙΖΑ αντίθετα, με τον Δραγασακη να το υποστηρίζει πρώτος, είναι υπέρ μιας άλλης αντιμετώπισης του προβλήματος, με τους λεγόμενους πιστωτικούς κανόνες (κάτι που λανθασμένα προσπάθησε να εξηγήσει ο Στρατούλης).

Τέτοιους κανόνες είχε η ΤτΕ την δεκαετία του 90’ επί διοίκησης του Λουκά Παπαδήμου, μέχρι που παραδώσαμε τα κλειδιά στην ΕΚΤ το 2001.

Τι ήταν οι κανόνες? Απλά αν οι τράπεζες θέλουν να δανείσουν την κατανάλωση που τους αφήνει υπερκέρδη ήταν υποχρεωμένες ένα ίσο ποσό να το δίνουν σε νέα επιχειρηματικά δάνεια… 

Βέβαια οι τραπεζίτες δεν θέλουν με τίποτε ντορβά στο κεφάλι τους… και αυτό μου το δήλωσε αυτοπρόσωπος ο κ. Ράϊχενμπαχ στην συνάντηση που είχα μαζί του…

Έτσι φτάνουμε στην απίστευτη δήλωση του Γ. Προκοπάκη της Δράσης που ούτε λίγο ούτε πολύ, εδώ μου δηλώνει πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε για να αλλάξει αυτή η κατάσταση… απλά να ελπίζουμε μια μέρα να έρθει η άνοιξη… (ή η δραχμή)

Εεε… εγώ λοιπόν απαντώ πως, ΟΧΙ κύριοι έχουμε κάτι να κάνουμε και αυτό είναι να ψηφίσουμε σήμερα όλοι ΣΥΡΙΖΑ!

Γιατί η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται;

«Δεν υπάρχει τίποτε πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των άνισων»

Αριστοτέλης 370 π.Χ.

«There is nothing more unequal, than the equal treatment of unequal people» 

Είπε ο Thomas Jefferson 2000 χρόνια μετά και παρουσίασε το "Bill for the More General Diffusion of Knowledge" και εδραίωσε έτσι την δημόσια και ελεύθερη εκπαίδευση στις ΗΠΑ, για όλους, ανεξάρτητα από τον πλούτο που κατέχουν ή από άλλες τυχαίες συνθήκες που ορίζονται από το τόπο γέννησης, το φύλο...

Ο Thomas Jefferson εδραίωσε το δικαίωμα της δωρεάν εκπαίδευσης, σαν ένα από τα μέγιστα δικαιώματα του ανθρώπου στα πλαίσια μιας Δημοκρατίας που εξασφαλίζει την αυτοδιάθεση και την ανεξαρτησία του ατόμου.

Ο Thomas Jefferson είναι ένας από τους πιο κλασσικούς Φιλελευθέρους που έχουν καταγραφεί στην ιστορία.

Αυτά όμως για την εκπαίδευση, αλλά ας δούμε κάτι άλλο, την δημιουργία.

Την πρόσβαση στην δημιουργία η φύση την προσέφερε πάντα απλόχερα στον άνθρωπο και χωρίς περιορισμούς. Αν ήθελε να φτιάξει ένα κατάλυμα, ο άνθρωπος έφτιαχνε τα εργαλεία, έκοβε τα ξύλα, μάζευε τις πέτρες, έφτιαχνε την λάσπη και δημιουργούσε το σπίτι του.

Ο σύγχρονος άνθρωπος, ακόμα και αν έχει την δυνατότητα να δημιουργήσει, αν δεν έχει κεφάλαια, είναι αδύνατων να το κάνει με τα μέσα της φύσης. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό?

Επειδή, δεν του επιτρέπεται να χρησιμοποιεί ότι θέλει από την φύση μιας και όλα πλέον έχουν ήδη, κάποιον ιδιόκτητη.

Και γιατί αν δεν έχει χρήματα, δεν μπορεί να δημιουργήσει νέα χρήματα... γιατί χωρίς χρήματα δεν μπορεί να ξεκινήσει την όποια επιχειρηματική δράση, έτσι ώστε να κτίσει το σπίτι του, κάτι που κάποτε δεν είχε τίποτα και κανένα ανάγκη για να το πράξει.

Υπάρχει πλέον, σαφής, παρά φύση, ταξικός διαχωρισμός μεταξύ ανθρώπων, στην δυνατότητα τους να δημιουργούν και να επιχειρούν.

Ευτυχώς οι Δημοκρατίες μας χάρη στον φιλελεύθερο Thomas Jefferson δεν διαχειρίζονται ταξικά και το δικαίωμα στην μόρφωση.

Γιατί λοιπόν όσοι μιλούν για αυτό, το δικαίωμα της πρόσβασης στα μέσα παραγωγής, δηλαδή στο επιχειρείν και στην δημιουργία… χαρακτηρίζονται ως κομμουνιστές, αριστεροί, σοσιαλιστές ή ακόμα και αυθάδεις ή επαναστάτες?

Γιατί ενώ θέλουμε να λεγόμαστε φιλελεύθεροι και δημοκράτες μεταχειριζόμαστε, άνισους, ως ίσους?

Μήπως η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται γιατί δεν σεβαστήκαμε πραγματικά, την έννοια της ισότητας, που κρύβεται πίσω από την ελεύθερη έκφραση της δημιουργικής επιχειρηματικότητας του άτομου, ανεξάρτητα από τον πλούτο που κατέχει ή από άλλες τυχαίες συνθήκες που ορίζονται από το τόπο γέννησης κτλ.?

Μήπως η Δημοκρατία μας λόγο της μη αναδιανομής πραγματικά ίσων ευκαιριών στην δημιουργία προκάλεσε την ταξική πάλη αντί να την αμβλύνει?

Μήπως όλοι μας, έχουμε την ανάγκη από κάποιον να μας δώσει την πρώτη ώθηση ώστε να ανοίξουμε τα φτερά μας και να πετάξουμε? Μήπως η Δημοκρατία μας πρέπει να το κάνει αυτό?

Μήπως η Δημοκρατία μας χρειάζεται, επιτέλους, περισσότερο το «εμείς» από ότι το «εγώ»?

Αν η Ελλάδα ήταν ένα μαγαζί…

Η χώρα μας είναι σαν ένα μαγαζί με καλή θέση που είχε καλό brand και καλή πελατεία…

Αλλά τα προϊόντα μας ξεπεράστηκαν, πέφτουν οι πωλήσεις και πλέον πρέπει να δημιουργήσουμε νέα… και επιπλέον χρωστάμε πολλά...

Οι ιθύνοντες του μαγαζιού λοιπόν μαζεύονται και συζητούν τι πρέπει να γίνει…

Οι δεξιοί συνεταίροι είναι οι σπιτονοικοκύρηδες του μαγαζιού και είναι εξαιρετικά επιδέξιοι να εισπράττουν τα νοίκια τους και να κάνουν βελτιώσεις στα υδραυλικά, στα κεραμίδια, στις πόρτες… και τονίζουν πως μόνο έτσι θα έρθει η ανάπτυξη…

Οι ριζοσπαστικοί δεξιοί συνεταίροι, που επίσης είναι και σπιτονοικοκύρηδες, λένε πως αν σκάψουμε κάτω από το μαγαζί θα βρούμε κοιτάσματα πετρελαίου, επίσης αν διώξουμε την καθαρίστρια και τον κηπουρό που είναι λίγο μελαμψοί θα κάνουμε οικονομία, τέλος αν δείρουμε αυτόν τον βλάκα που παρκάρει μπροστά στην πόρτα του μαγαζιού θα έρθει νέα πελατεία… Και έτσι μ’αυτά και μ’αυτά ίσως μια μέρα να έχουμε χρόνο και χρήμα να ασχοληθούμε με το προϊόν και τις πωλήσεις…

Οι φιλελεύθεροι, που είναι εξαιρετικά επιδέξιοι στα οικονομικά, λένε τι πρέπει να γίνει στο λογιστήριο του μαγαζιού και στο ταμείο, αλλά όταν συζητάμε για την ανάπτυξη του προϊόντος και των πωλήσεων, λένε πως αν όλοι πάνε στα γραφεία τους στην ώρα τους, μειώσουμε τους μισθούς, βελτιώσουμε την πρόσβαση στο ψυγείο και κάνουμε οικονομία στην ζάχαρη, η ανάπτυξη του προϊόντος και των πωλήσεων απλά θα συμβούν… έτσι μόνα τους… Αν τους μιλήσεις και τους εξηγήσεις για τα χρήματα που χρειάζεσαι για την ανάπτυξη του προϊόντος θα προσπαθήσουν να σε πείσουν πως δεν τα χρειάζεσαι…

Οι κεντρώοι λένε λίγο από όλα, όλων των άλλων… για προϊόν, πωλήσεις, ουγκ…

Οι αριστεροί λένε πως η ανάπτυξη θα έρθει αν οι υπάλληλοι δουλεύουν λιγότερο και πληρώνονται περισσότερο, αν παίρνουν μεγαλύτερες άδειες και αν προσλάβουμε μερικούς ακόμα για να ξεκουράζονται οι παλιοί… για προϊόν, πωλήσεις επίσης ουγκ…

Οι ριζοσπαστικοί αριστεροί λένε να γκρεμίσουμε το μαγαζί και να το ξαναχτίσουμε με οικολογικά υλικά, ανεξαρτήτως του ότι δεν έχουμε καμία δυνατότητα να το κάνουμε αυτό λόγο οικονομικών δυσκολιών επιπλέον απαγορεύεται και από τους κανόνες της πόλης που δραστηριοποιούμαστε... Τέλος λένε πως αν πάρουν το μαγαζι από τον κακό σπιτονοικοκύρη/συνεταίρο, η ανάπτυξη του προϊόντος πάλι θα έρθει και αυτή από μόνη της…

Κάπως έτσι, κανείς μα κανείς δεν μιλάει για το προϊόν… για το πώς ακριβώς, με τα ελάχιστα χρήματα που έχουμε στο ταμείο θα το αναπτύξουμε, για το πώς θα πετύχουμε πωλήσεις και άλλα τέτοια φαιδρά…

Και  γκλου, γκλου, γκλου, βουλιάζουμε…

Ανάπτυξη, όπως Άνοιξη...

Μακάρι η ανάπτυξη να ερχόταν όπως η άνοιξη, ή με την επίκληση της...

Λένε πως την φέρνουν οι ξένοι ή πως με τις μεταρρυθμίσεις, σαν φυσικό φαινόμενο, απλά θα συμβεί…

Μια υπόθεση εργασίας, ας πούμε πως ξαφνικά αύριο το πρωί με ένα μαγικό τρόπο όλα είχαν μεταρρυθμιστεί, εταιρεία σε μια μέρα, όλες οι άδειες αμέσως. Τι θα γινόταν;

Τα δεδομένα,

Το Τραπεζικό σύστημα παραδοσιακά χρηματοδοτούσε τις πιο ασφαλείς επενδύσεις όπως και όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες επενδυτές, δηλαδή ότι περίεχε και ολίγη από τσιμέντο. Θα μου πείτε λογικό, αλλά…

Από το 2008, ούτε με ακίνητο προσημείωση δεν μπορείς να πάρεις επιχειρηματικό δάνειο αν δεν αποδείξεις πως δεν το έχεις ανάγκη. Μα τα ΕΣΠΑ θα πείτε, τόσα χρήματα; Αν ξέρεις από ΕΣΠΑ πρέπει πρώτα να έχεις όλα τα χρήματα μπροστά, να ολοκληρώσεις επιτυχώς και μετά να πάρεις το 40% άρα τα ίδια… Venture Capitals και επιχειρηματικοί Άγγελοι κτλ είναι άγνωστες λέξεις για την Ελλάδα…

Από τα στοιχεία της Eurostat και την κατανομή εισοδημάτων εύκολα διαπιστώνεις πως το 95% του πληθυσμού δεν έχει την δυνατότητα ούτε κατά διάνοια να αποδείξει πως δεν τα έχει ανάγκη… Άρα ακόμα και αν κάποιος θέλει να επιχειρήσει μάλλον δεν θα τα καταφέρει χωρίς χρήματα από το μπαούλο του πάππου… αν ο παππούς του είχε τέτοιο μπαούλο…

Όμως, βάση της υπόθεσης μας, τα προβλήματα είναι λυμένα δεν υπάρχουν γραφειοκρατικά εμπόδια, άρα μπορούν οι Έλληνες να καινοτομήσουν!

Χμμ, χωρίς χρήματα μάλλον κομματάκι δύσκολο… Άρα η μετατόπιση τόσων ανθρώπων από τον Νον Τράϊνταμπλε τομέα στον Τράϊνταμπλε (sic) όπως λεει και ο Αρίστος πως θα γίνει;

Κατά την λαϊκή παροιμία «με “εξαερώσεις” δεν βάφονται αυγά»… Άρα τι;

Παρατηρώντας τα προγράμματα όλων των κομμάτων διακρίνει κανείς την παντελή έλλειψη πρότασης, είναι σαν να μην υπάρχει πρόβλημα, οι Τράπεζες, επενδυτές, VCs  ξαφνικά θα κάνουν αυτό που δεν έκαναν τόσα χρόνια… νιρβάνα…

Συνομιλώντας απευθείας με τον κ. Ραϊχενμπαχ μου (μας) δήλωσε πως "δεν έχουν κανένα τρόπο να πείσουν τις τράπεζες να χρηματοδοτούν την καινοτόμο εξωστρεφή  επιχειρηματικότητα" αν και όπως μας τόνισε με στόμφο, "έχουν απόλυτη υποχρέωση να το κάνουν μιας και γ’αυτόν τον λόγο παίρνουν τα χρήματα των φορολογούμενων από την αναχρηματοδότηση"…  Χμμ… Πρόβλημα…

Άξαφνα το φως! Μα οι μεταρρυθμίσεις θα φέρουν τους ξένους, θα επενδύσουν και η Ελλάδα θα γίνει ένας παράδεισος Άμεσων Ξένων Επενδύσεων!

Η πιπίλα όλων… Και αναρωτιέμαι εγώ ο δύσμοιρος Έλλην νέος επιχειρηματίας, δημιουργός, βιοτέχνης, αγρότης κτλ. μα οι ξένοι για την ψυχή της μάνας τους θα κάνουν τις επενδύσεις; Τα κέρδη τους θα τα κρατήσουν στην χώρα; Οι αποκρατικοποιήσεις σε χέρια ξένων δεν θα πάνε; Τα κέρδη που θα πάνε; Μα έξω… που αλλού;

Και το Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών (ΙΤΣ); Το δεύτερο έλλειμμα από τα δίδυμα ελλείμματα της χώρας μας, αν το έχετε ακούσει…

Αυτό το έλλειμμα έχει πλέον το 2010, 2011 σταθεροποιηθεί, στο εξωφρενικό -10% κατ’ έτος αυτό σημαίνει πως η ιδιωτική οικονομία μας είναι απόλυτα εξαρτημένη από τον εξωτερικό δανεισμό, δωδέκατοι από τον πάτο σε σύνολο 192 χωρών…!

Αν δεν έχουμε θετικό ή έστω ισορροπημένο Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών (ΙΤΣ) ποιος θα δανείσει τον ιδιωτικό τομέα την επόμενη δεκαετία για τα επιπλέων που καταναλώνουμε αλλά δεν παράγουμε? Μέχρι τώρα δανείζονταν ο Δημόσιος τομέας, τα “έριχνε” στην αγορά και ισορροπούσαμε, τώρα χωρίς πρόσβαση στο δανεισμό από τις αγορές για πολλά χρόνια, τι θα κάνουμε?

Στο γράφημα από τα στοιχεία της ΤτΕ δείτε τί ποσοστό του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών προέρχεται από την εκροή κερδών ξένων επενδύσεων από το 2000 μέχρι σήμερα…

Όπως είναι ορατό στο διάγραμμα, από το 2012, το έλλειμμα μας θα αποτελείτε *μόνο* από καύσιμα και από εκροή κερδών των άμεσων ξένων επενδύσεων… (Είναι απίστευτο αλλά έχουμε ισοφαρίσει όλες τις άλλες εισαγωγές με τον τουρισμό και τις εξαγωγές…)

Οι επενδύσεις αυτές, κάθε χρόνο, διευρύνουν σταθερά το έλλειμμα μας με μέσο ρυθμό 17,5%/ετος!

Τα καύσιμα πες με τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και τις ΑΠΕ τα βελτιώνουμε, τους ξένους που θα αγοράσουν ότι πετά, κολυμπά, σκάβει και ότι τρέχει τι θα τους κάνουμε, θα τους διώξουμε;

Ένα παράδειγμα, η Vodafone Hellas το 2008 είχε επιστρέψει μέρισμα στους μετόχους της  (στην μητρική Vodafone), ύψους 1δις ευρώ! Αν σκεφτούμε πως το 2008 είχαμε έλλειμμα ΙΤΣ 15% του ΑΕΠ από όπου το 1/3 ήταν από την εκροή κερδών των άμεσων ξένων επενδύσεων ύψους 10,5δις, η πληρωμή μερίσματος της Vodafone μόνο ήταν το 1δις από αυτά!

Μια εταιρεία, μόνο, αφαίρεσε από την Ελληνική αγορά ρευστότητα, σαν μέρισμα, ύψους 0,43% του ΑΕΠ! Φανταστείτε την ΔΕΗ, τα νερά, τα διόδια να αφαιρούν ρευστότητα από την Ελληνική αγορά με αντίστοιχους ρυθμούς κάθε χρόνο…

Θα μου πείτε, και τί, θα αφήνουμε τους Φωτόπουλους να τα τρώνε? Ξέρετε πως βγάζω σπυράκια και μόνο που πληκτρολογώ αυτό το όνομα, αλλά θα σας πω ψυχρά, λογιστικά, ο Φωτόπουλος θα τα φάει στην Ελλάδα και το χρήμα θα ανακυκλωθεί στην αγορά μας και όχι στην Βρετάνια, Ελβετία και αλλού… Γιατί αντί να ξεπουλήσουμε δεν την αναδιοργανώνουμε ορθά σε συνεργασία με τους εργαζόμενους της; Ανίκανοι είμαστε;

Στην Αγγλία και αλλού οι ιδιωτικοποιήσεις έγιναν με κατεξοχήν τοπικά σχήματα, στην Ελλάδα της γονατισμένης οικονομίας, μόνο ξένοι έχουν την επιφάνεια να κερδίσουν τις δημοπρασίες…

Όχι δεν λέω να κλείσουμε τα σύνορα και άλλα τέτοια φαιδρά αλλά θα ήθελα οι πολιτικοί μας και ειδικά οι φιλελεύθεροι, να έχουν την κοινή λογική του περιπτερά, που ποτέ του δεν θα πούλαγε τα ράφια του στον απέναντι περιπτερά για να τα οργανώσει καλύτερα, περιμένοντας να σωθεί οικονομικά…

Άρα είναι εύκολα κατανοητό πως ακόμα και αν κάνουμε όλες τις μεταρρυθμίσεις, ακόμα και αν έχουμε πλεόνασμα στην δημόσια διακυβέρνηση, ακόμα και αν έρθουν οι ξένοι να επενδύσουν, αν το Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών  είναι αρνητικό για αλλά πέντε χρόνια τίποτα μα τίποτα δεν μας σώζει, αργά ή γρήγορα μην μπορώντας να κόψουμε χρήμα, θα στερέψει η αγορά από ρευστό (κάτι που ήδη συμβαίνει) και τότε κανείς δεν θα δανείζει την ιδιωτική οικονομία για να καταναλώνουμε…

Πρέπει να καταλάβουμε, πως αν δεν σωθούμε μόνοι μας κανείς δεν θα μας σώσει!

Πρέπει επιτέλους να αφήσουμε τις εύκολες επικοινωνιακές λύσεις απλά πετάγωντας ένα "ξένες επενδύσεις" για να ξεφεύγουμε από τα δύσκολα ερωτήματα και να καταλάβουμε όλοι πως, είναι απαραίτητο να έχουμε *οργανική* ανάπτυξη, από τα μέσα και όχι ξενόφερτη. (Δείτε μια μελέτη της Eurobank για το θέμα)

Δεν λέω σημαντικές οι μεταρρυθμίσεις, αλλά γιατί δεν βλέπω καμία πρόταση, πουθενά, σε κανένα κόμμα, για το *πώς* θα επιτρέψουμε ενεργοποιηθεί η δημιουργικότητα του Έλληνα;

Πως θα έρθει η Ανάπτυξη λοιπόν; Ωσάν την Άνοιξη;

Ακούει κανείς όμως;

Που διαφωνώ με τους "φιλελευθέρους", Δράση, ΔηΣυ κτλ και γιατί

Με το ΔηΣυ διαφωνώ σε επίπεδο φιλοσοφικό με την αρχηγό, την ιστορία της και την στάση ζωής που μου δείχνει εύγλωττα τι έχει στο μυαλό της και που το πάει. Ενώ με την Δράση είναι διαφορετικά τα πράγματα, είναι ένα από τα νέα κόμματα που με βρίσκουν πολύ κοντά. Αλλά δυστυχώς για μένα υπάρχουν κάποια αγκάθια που με κάνουν να μην μπορώ να την ψηφήσω…

Πριν όμως αναλύσω την σκέψη μου πρέπει να εξηγήσω ένα πρόβλημα που υπάρχει στο καπιταλιστικό περιβάλλων που ζούμε και επηρεάζει το πώς πρέπει να αντιλαμβανόμαστε τον φιλελευθερισμό.

Ο καπιταλισμός είναι μια χρήσιμη δύναμη, και ως δύναμη πρέπει να την μελετούμε.

Αν η αγορά ήταν ένας ανελκυστήρας και στο δάπεδο βρίσκονταν η τάση για μέγιστο εγωιστικό κέρδος του ενός (ακραία απληστία) και αντίστοιχα στην οροφή βρίσκονταν η τάση για κέρδος ισομερώς και απόλυτα κατανεμημένο στον πληθυσμό (ακραία αφιλοκέρδεια), τότε ο καπιταλισμός θα ήταν η βαρύτητα.

Η δύναμη της βαρύτητας (όπως η απληστία) είναι μονότονη, είναι παντού και είναι ακατανίκητη. Για να ισορροπήσουμε τις αγορές (θάλαμος του ανελκυστήρα) χωρίς ικανό αντίβαρο του εγωιστικού κέρδους θα χρειαζόμασταν τεράστια δύναμη στον κινητήρα του ανελκυστήρα γιατί θα έπρεπε πρώτα να νικήσουμε την βαρύτητα και μετά να μετακινήσουμε το φορτίο. Ο κινητήρας και η δύναμη του είναι η ποσότητα και το βάθος της αναγκαίας ρύθμισης των αγορών που χρειαζόμαστε για να μπορούμε να έχουμε εύρυθμη λειτουργία του συστήματος (Φιλελεύθερη Δημοκρατία) ισορροπώντας ανάμεσα στο κέρδος της μονάδας και του κέρδους των πολλών.

Έτσι οι μηχανικοί για να μην χρειαζόμαστε τεράστια δύναμη ελέγχου χρησιμοποιούμε τις ισοδύναμες και ανάστροφες δυνάμεις, τα γνωστά σε όλους αντίβαρα. Όλοι οι ανελκυστήρες έχουν αντίβαρα για να χρειάζονται ελάχιστη ισχύ έλεγχου. Αν δείτε το ασανσέρ που έχετε σπίτι σας θα δείτε, στο πίσω μέρος του, το αντίβαρο να κινείτε ανάστροφα από τον θάλαμο, όταν αυτός κινείτε… Τα αντίβαρα χρησιμοποιούνται για να κατανικούν την δύναμη της βαρύτητας που προκαλείτε από το βάρος του θαλάμου και να ισορροπούν το σύστημα ώστε να είναι εφικτός ο απλούστατος έλεγχος του.

Αν στην παραβολή μας η ελαχίστη ισχύς έλεγχου ισοδυναμούσε με την ελάχιστη ρύθμιση των αγορών ή την ελαχίστη παρέμβαση του κράτους στην ζωή του ανθρώπου, κάτι που προσδοκούν και ευαγγελίζονται χρόνια τώρα οι "φιλελεύθεροι" (κάτι που δεν με βρίσκει κατά βάση αντίθετο), θα έπρεπε σε όποια πρόταση απορύθμισης καταθέτουν να μας δείχνουν ή να προτείνουν αντίστοιχα ποια θα είναι αυτή η ίση και ανάστροφη δύναμη που θα καταφέρνει να εξισορροπεί την μονότονη τάση του συστήματος προς την απληστία του κέρδους της μονάδας (καπιταλισμός).

Ένα παράδειγμα ίσων και ανάστροφων δυνάμεων είναι η σχέση προσφοράς και ζήτησης σε μια αγορά όπου δεν χρειάζονται κανόνες όσο οι δυο δυνάμεις είναι ισχυρές. Αν υπήρχε μόνο ζήτηση χωρίς προσφορά θα χρειαζόταν ρύθμιση αν π.χ. η ζήτηση κάλυπτε μιαν ανάγκη επιβίωσης. Άλλο παράδειγμα είναι η σχέση ισχύος αφεντικών και συνδικάτων όσο δεν υπάρχει ισορροπημένη ρύθμιση η αντίρροπη πίεση των δυο αυξάνετε εκθετικά και φυσικά με δεδομένη την ισχύ του αφεντικού και την έλλειψη ικανού κανόνα το συνδικάτο θα κάνει επανάσταση.

Και για οικονομολόγους:

[Απληστία] – [Αντίβαρο] = Regulation

Οι "φιλελεύθεροι" έχουν μια μόνιμη δυσανεξία στον να μην βλέπουν αυτή την ανάγκη για ισορροπία στο σύστημα προκαλώντας την κοινωνία με αυτή τους την στάση. Ενώ θα έπρεπε πρώτα να σχεδίαζαν τα αντίβαρα και μετά να σχεδίαζαν την απορύθμιση για να μπορούσαν να έχουν ένα σύστημα εκ φύσεως φιλελεύθερο, αυτοί επιλέγουν μονότονα την απορύθμιση παρακάμπτοντας τα αντίβαρα… κάτι που μου μοιάζει ενοχικά μυωπικό γιατί αν το έκαναν σωστά θα είχαμε ευδαιμονία και όχι κυκλικές κρίσεις κάθε 40 χρόνια.

Για να δούμε όλα αυτά πως ταιριάζουν με τον προβληματισμό μου.

Στην Οικονομία τα περισσότερα που προτείνει η Δράση με βρίσκουν σύμφωνο εκτός όμως από τρία-τέσσερα βασικά σημεία που δεν βλέπω αντίβαρα…

Στα εργασιακά προτείνουν απορύθμιση χωρίς να προτείνουν κανένα αντίβαρο στην ισχύ των εργοδοτών. Το τρέχων σύστημα δεν χρειάζεται απορύθμιση αλλά πιο ορθολογική και ζυγισμένη ρύθμιση ισορροπώντας ανάμεσα στην οικονομία και τα εργατικά δικαιώματα.

Στις αποκρατικοποιήσεις διαφωνώ με οτιδήποτε εμπίπτει στην κατηγορία του φυσικού μονοπωλίου. νερό, ΔΕΗ, τρένα κτλ. Οι λόγοι είναι αυταπόδεικτοι. Στην εκποίηση γης διαφωνώ με το timing και είναι αυταπόδεικτο το γιατί… αντίθετα θα δεχόμουν μακροχρόνια μίσθωση μέσω διεθνών διαγωνισμών με την χρήση ηλεκτρονικής πλατφόρμας.

Τέλος δεν βλέπω πουθενά πως θα χρηματοδοτηθεί η αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου στα tradables αν λάβουμε υπόψη και αυτό το ποστ του Νίκου Αναγνώστου για ένα άρθρο του Αρίστου Δοξιάδη, όταν όλοι στην Ελλάδα οι «επενδυτές» έχουν μάθει να είναι ραντιέριδες (γη, ακίνητα, δημόσια έργα, διόδια, ξενοδοχεία, ξαπλώστρες κτλ) όταν από την άλλη οι Τράπεζες και τα VC είναι και αυτά οι απόλυτοι ραντιέριδες!!

Ποιος θα χρηματοδοτήσει την καινοτομία και πως?

Πως θα παράγουμε οργανικά προστιθέμενη αξία?

Πως θα αλλάξουμε το εμπορικό ισοζύγιο αν δεν παράγουμε αντίστοιχα υψηλή εσωτερική προστιθέμενη αξία αντίστοιχη με αυτή που εισάγουμε?

Όταν όλα ήταν super το 2007, κανείς μα κανείς δεν επένδυε στην καινοτομία, η Ελλάδα είχε (και έχει) το μικρότερο ποσοστό επένδυσης στην καινοτομία από όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ, πως αναμένουμε αυτό να αλλάξει τώρα που το τραπεζικό σύστημα έχει διαλυθεί και κανείς δεν έχει χρήματα να του περισσεύουν?

Ο καπιταλισμός (που εμπεριέχει τους ραντιέρηδες) μπορεί να έχει σαν αντίβαρο μόνο την επιχειρηματικότητα στην βάση της εισοδηματικής πυραμίδας, αυτό όμως δεν το βλέπω να το προτείνουν…

Στα Εργασιακά όπως έχω αναφέρει είμαι αντίθετος στα περισσότερα μετρά που προτείνουν γιατί δεν βλέπω πουθενά αντίβαρα. Ναι χρειαζόμαστε εξορθολογισμό αλλά όχι ανατροπή!

Στην Ενέργεια επίσης διαφωνώ σε όλα εκτός από τις ΑΠΕ, και αυτό γιατί οι ΑΠΕ μακροπρόθεσμα θα βελτιώσουν εκρηκτικά το εμπορικό ισοζύγιο καυσίμων και σταδιακά θα προκαλέσουν φυσική απελευθέρωση της αγοράς, αλλά μέχρι τότε η ΔΕΗ είναι ένα φυσικό μονοπώλιο και πρέπει να μείνει στον έλεγχο του κράτους. Αν δούμε τι έγινε στην Καλιφορνία και στην Ελλάδα πρόσφατα, με τους virtual «παραγωγούς» καταλαβαίνεται όλοι γιατί διαφωνώ. Βεβαίως πρέπει να εξορθολογιστούν οι Φωτόπουλοι… Δεν βλέπω να γίνετε κουβέντα για τα διυλιστήρια και τις εναρμονισμένες πρακτικές που έχουν επίσης…

Στην Παιδεία, καλή η πρόταση αλλά δεν δέχομαι με κανένα τρόπο η «επιδότηση» να μετατρέψει την παιδεία σε μη δημόσια. Μπορεί να λειτουργήσει αν η «επιδότηση» δεν είναι σε χρήμα αλλά σε μη μεταβιβάσιμα (από γονιό σε γονιό) κουπόνια και να έχουν ρόλο επιβράβευσης και όχι βασικής αμοιβής. Τέλος οι Έλληνες έχουμε βαθιές ρίζες με την θρησκεία μας, ναι στο να φύγει η θρησκοληψία, όχι στο να χάσουμε τις ρίζες μας.

Στην Ευρώπη διαφωνώ με το κεντρικά καθοδηγούμενο σύμφωνο σταθερότητας αλλά συμφωνώ με την θέσπιση του εσωτερικά, χωρίς κεντρικά να επισείει κυρώσεις. Ναι στην δημοσιονομική πειθαρχία όχι στην εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Επίσης για την Τουρκία διαφωνώ, δεν είναι η Τουρκία για Ευρώπη ακόμα.

Ελπίζω να βοήθησα λίγο τις σκέψεις σας…

Υ.Γ. Τα εισαγωγικά στο «φιλελεύθεροι» τα βάζω γιατί θεωρώ πως δεν είναι φιλελεύθεροι πραγματικά μιας και η όλη στάση τους δείχνει απλά να καπηλεύονται εννοιολογικά τον όρο «φίλοι της ελευθερίας». Καπηλεύονται γιατί ενώ θα μπορούσαν να προτείνουν αντίβαρα και να κατάφερναν με την βοήθεια όλων μας να έχουμε μια πραγματική Φιλελεύθερη Πολιτεία αυτοί λειτουργούν ως «φίλοι της ιδιοτέλειας» άθελα τους ίσως, αλλά με τραγικές επιπτώσεις στις κοινωνίες και την ευδαιμονία του συνόλου.

Υ.Γ. 2 Αν με ρωτήσετε αν έχω αντίβαρο για τον καπιταλισμό θα σας απαντήσω ναι έχω και το ξέρει ο Αρίστος. Δείτε εδώ

What is the relation of Sex and Innovation with political ideologies?

Κάτω ο απολυταρχισμός των σοφτγουεράδων…

Χτες το απόγευμα κατέβηκα στο εργαστήριο μου, στο υπόγειο του σπιτιού, εκεί που έχω όλα μου τα προσωπικά εργαλεία που τόσα χρόνια μου έχουν σταθεί φιλαράκια σε όποια ιδέα ήθελα να υλοποιήσω για χόμπι ή για δουλειά.

Κατέβηκα γιατί έτσι, ίσως για να ξεσκάσω μιας και αυτόν τον καιρό φτιάχνω μια φορητή συσκευή παροχής ρεύματος από τον ήλιο, γιατί το καλοκαίρι σκέπτομαι να πάρω τα τρία ζουζούνια μου, την συζηγάτα και να πάμε για κάμπινγκ… Μάλλον δικαιολογία είναι όλο αυτό, για να φτιάχνω πράγματα… βλέπετε η δημιουργία είναι το ελιξίριο της ζωής μου…

Ενώ πάλευα να ανοίξω κάτι τρύπες 40 χιλιοστών σε ένα σασί, γεμάτος από τα ρινίσματα και ιδρώνοντας, κάθισα να ξαποστάσω…

Εκείνη την στιγμή, δεν ξέρω πως, αλλά μάλλον επειδή είμαι θυμωμένος με την όλη κατάσταση, μου ήρθε για μια ακόμη φορά στο μυαλό ο Γρήγορης. Ο Φαρμάκης για όσους δεν τον ξέρετε είναι ένας αυτοδημιούργητος άνθρωπος, ομορφάντρας, μηχανικός, προγραμματιστής, στατιστικολόγος ή κάτι τέτοιο, επιτυχημένος επιχειρηματίας και ανοιχτόμυαλος. Προσφάτως πολιτεύτηκε με το ΔΗ. ΣΥ.

Θα μου πείτε ποιο είναι το ζόρι σου μαζί του?…

Αυτό σκεφτόμουνα και εγώ εκείνη την στιγμή… ενώ σκούπιζα τον ιδρώτα μου και τίναζα από πάνω μου τα ρινίσματα…

Τότε μου έρχονται στον νου και κάνα δυο άλλες φιγούρες, αυτή του Γιώργου Τζιραλή (Open-Coffee) και του Νίκου Μοραϊτάκη (Upstream)… Σοφτγουεράδες και αυτοί… Άνθρωποι που τους θεωρώ αξιόλογους, αλλά για κάποιο λόγο μου την δίνουν στα νεύρα…

Προσπαθώντας να εντοπίσω, το γιατί μου την δίνουν στα νεύρα, σκεπτόμενος το κοινό τους σημείο, στα κείμενα τους, στα λόγια τους, στις απόψεις τους, συνειδητοποίησα πως αυτό μετουσιώνεται στην φράση σλόγκαν:

«Δεν χρειαζόμαστε καμιά στήριξη από το κράτος, χρηματοδότες κτλ, μπορούμε και μόνοι μας»…

Εκείνη την στιγμή μου κάνει κλικ…

Ποια είναι η διαφορά μας?

Εκείνοι για να πραγματώσουν (sic) τις ιδέες τους χρειάζονται πολύ διάβασμα, ένα λάπτοπ από το πλησιέστερο SuperMarket και μια πρόσβαση στο διαδίκτυο… Και πολύ-πολύ προσωπική δουλειά…

Ενώ εγώ σαν ηλεκτρολόγος/ηλεκτρονικός μηχανικός για να φτιάξω μια συσκευή όπως το FiberPack π.χ. πρέπει να έχω εργαλεία, όργανα μέτρησης, σχεδιαστικά προγράμματα, γνώσεις μηχανολογίας, ηλεκτρονικής, να συνεργαστώ με μηχανουργία, να βρω και να προμηθευτώ πρώτες ύλες, όλα τα ειδικά υλικά, τον ειδικό εξοπλισμό για τον έλεγχο και την πιστοποίηση και τόσα άλλα…

Αυτό που κάνουν εκείνοι είναι εξίσου χρήσιμο και απαραίτητο στους πελάτες τους όπως αυτό που κάνω και εγώ για τους κινηματογραφιστές με το FiberPack…

Βασικά ο Γρηγόρης, ο Νίκος και ο Γιώργος όταν θέλουν να ηρεμήσουν να δούνε μια ωραία ταινία π.χ. σαν αυτή του βραβευμένου Πορτογάλου σκηνοθέτη Manoel de Oliveira που ολοκληρώνω αυτή την εποχή, παίρνουν το τηλεκοντρόλ στα χέρια τους ανάβουν το DVD, το Home Theatre, την 47αρα LED HD τηλεόραση τους, βγάζουν από την κατάψυξη μια πίτσα την βάζουν στον φούρνο ρυθμίζουν τον χρονοδιακόπτη, παίρνουν και μια μπύρα από το ψυγείο τους, κάθονται αναπαυτικά στον καναπέ τους και απολαμβάνουν…

Δεν τους περνά καν από το μυαλό, πως όλα αυτά τα πραγματικά αντικείμενα που έχουν γύρω τους, κάποιοι άνθρωποι χρειαστήκαν ένα βουνό εξοπλισμού και χρόνια μελέτης, έρευνας, έμπνευσης, πειραματισμού, σειρά εφευρέσεων και σκληρής εργασίας για να παραχθούν…

Από τον υλοτόμο μέχρι το επιπλοποιό, από τον μηχανολόγο μέχρι τον ηλεκτρονικό, από τον κτηνοτρόφο μέχρι τον τυροκόμο, από τον γεωργό μέχρι τον αρτοποιό, από εμένα με το FiberPack μέχρι τον Manoel de Oliveira… όλα αυτά για να μπορούν να αράξουν στον καναπέ τους και να δουν την ταινία τους…

Αντηχεί στα αυτιά μου η φράση «Δεν χρειαζόμαστε καμιά στήριξη από το κράτος, χρηματοδότες κτλ, μπορούμε και μόνοι μας»… και φουντώνω…

Όλοι εμείς που η δουλειά μας είναι έξω από το λογισμικό και το ιντερνέτ έχουμε ανάγκη ένα σκασμό εργαλεία, ειδικότητες, ανθρώπους, υλικά, μάρκετινγκ, μεταφορές, έτσι όταν έχουμε μια ιδέα για να την πραγματώσουμε, όπως συνηθίζουν να λένε… για να επιχειρήσουμε έχουμε ανάγκη στήριξης… χρηματοδότησης…

Ναι έχουμε ανάγκη στήριξης, πώς να το κάνουμε δηλαδή? Δεν μας φτάνουν 5 - 10 χιλιάρικα του μισθού, του μπαμπά, της πιστωτικής, της θείας… Για να επιχειρήσουμε και να καινοτομήσουμε χρειαζόμαστε χρηματοδότηση ύψους τουλάχιστον 200 - 500 χιλιάδων…

Τι μας λένε δηλαδή? Να γίνουμε όλοι σοφτγουεράδες? Και μετά τι?

Τι θα τρώμε, που θα καθόμαστε, τι θα φοράμε, πως θα κινούμαστε?

Βασικά πως θα υπάρχουμε? Εκτός και αν μπούμε στο Matrix και γίνουμε όλοι bits και Bytes…

Πόσοι θα κάνουν μπίζνες στο ιντερνέτ τέλος πάντων? Πόσα Groupon? Εκτός από τα δισεκατομμύρια των ινδών - κινέζων που σε λίγο θα γεμίσουν τα πάντα, πόσοι?

Έτσι άξαφνα γεμίσαμε «φιλελευθέρους», θιασώτες μιας κατάστασης που δεν μου θυμίζει Δημοκρατία αλλά κάτι διαφορετικό…

Με ένα παράξενο τρόπο απαξιώνουμε την έννοια της Δημοκρατίας, της αναδιανομής ίσων ευκαιριών και δυνατοτήτων, της χρηστής διαχείρισης των κοινών πόρων με ένα «κάτι καινούργιο» που μοιάζει περισσότερο με το Φαρ Ουεστ…

Ένα «φιλελεύθερο» ρεύμα που περιπλέκονται εισοδηματίες, απανταχού βολεμένοι, όπως και επιτυχημένοι επιχειρηματίες, διάφορα μεγαλοστελέχη, internet enthusiasts και φιλάνθρωποι επικοινωνιολόγοι, οικολόγοι και λοιπές ομάδες που όλοι έχουν κοινό χαρακτηριστικό να βρίσκονται ψηλά στην οικονομική πυραμίδα ή με κάποιον τρόπο να μπορούν να είναι αυτόνομοι από το σύστημα πχ σοφτγουεράδες…

Και όλο αυτό το πακέτο τυγχάνει να κατακυριεύει με απόψεις την μπλογκόσφαιρα, να γεμίζει τα SM, αδιαφορώντας για το τι πραγματικά συμβαίνει στο υπόλοιπο πραγματικό κόσμο του 85%...

Έτσι τελικά έχουμε όλοι αποκτήσει την εντύπωση πως η επιχειρηματικότητα, τα startups και η δημιουργικότητα είναι ότι συμβαίνει μέσα σε ένα κομπιούτερ και επειδή ότι συμβαίνει μέσα σε ένα κομπιούτερ είναι μηδενικού κόστους συνεπάγεται πως η επιχειρηματικότητα, τα startups και η δημιουργικότητα δεν χρειάζεται στήριξη από την δημοκρατία μας και όλοι μπορούμε να είμαστε «φιλελεύθεροι»…

Και δωσ’ του όλοι μαζί να μιλάνε για την ανάπτυξη σαν να είναι ένα φυσικό φαινόμενο που απλά κάνοντας μεταρρυθμίσεις, συμβαίνει… Την στιγμή που ο τραπεζικός δανεισμός είναι ανύπαρκτος, επενδυτές που να επενδύουν στην καινοτομία έξω από το ιντερνέτ ήταν, είναι και θα είναι, ανύπαρκτοι… (αν και στο ιντερνέτ είναι επίσης ανύπαρκτοι).

Έτσι έχουμε το φαινόμενο του απολυταρχισμού των σοφτγουεράδων…

Ναι αυτό είναι απολυταρχισμός κύριοι, ατομικισμός, πείτε το όπως θέλετε …

Επειδή εσείς μπορείτε χωρίς χρηματοδότηση, σημαίνει πως και εμείς μπορούμε?

Ε όχι, δεν μπορούμε… Και μην περιμένετε ανάπτυξη χωρίς χρηματοδότηση, γιατί απλά δεν συμβαίνει, ότι μεταρρύθμιση και να κάνετε.

Αν δεν υπάρξει μια ολόκληρη οικονομία, μια κοινωνία, με τον επιπλοποιό, τον ηλεκτρολόγο, τον μηχανολόγο, τον γεωργό, τον οικοδόμο κτλ δεν μπορείτε να υπάρχετε… πώς να το κάνουμε δηλαδή…

Κάτω ο απολυταρχισμός των σοφτγουεράδων!

Τι είναι επιχειρηματικότητα?

Η έλλειψη συναντίληψης που έχουμε για το ποια είναι τα προβλήματα της επιχειρηματικότητας στην χώρα μας πηγάζουν από το ποιοι μιλούν για αυτήν…

1) Πολιτικοί και σύμβουλοι που δεν έχουν επιχειρήσει ποτέ στην ζωή τους ή που επιχείρηση ήταν η επιχείρηση του μπαμπά…

2) Συνδικαλιστές διαφόρων επαγγελματικών οργανώσεων που εξαρτούνται από τον προστατευτισμό του κράτους ή από τις δαπάνες του…

3) Επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται σε χώρους μονοπωλιακούς από την φύση τους ή που έγιναν μονοπωλιακοί λόγο διαπλοκής…

4) Επιχειρηματίες που ενώ είναι υγιής δεν έτυχε ποτέ να αποτύχουν έτσι έχουν μια στρεβλή εικόνα του τι είναι επιχειρηματικότητα…

5) Οικονομολόγοι που το μόνο που ξέρουν είναι τα μοντέλα που τους δίδαξαν άλλοι οικονομολόγοι που και αυτοί δεν είχαν ιδέα του τι είναι επιχειρηματικότητα…

6) Δημοσιογράφοι που απλά επαναλαμβάνουν αυτά που λένε όλοι οι προηγούμενοι, μονότονα, ηλίθια, σχεδόν αυτιστικά…

Επιχειρηματικότητα είναι η τέχνη του να βλέπεις αυτά που οι άλλοι δεν βλέπουν και να κάνεις αυτά που οι άλλοι δεν έκαναν ποτέ…

Επιχειρηματικότητα ΔΕΝ είναι η επιτυχία, αλλά η ικανότητα του όταν αποτύχεις να ξανασηκώνεσαι σοφότερος και καλύτερος…

Επιχειρηματικότητα δεν είναι η επιτυχία γιατί αυτός είναι ο στόχος, επιχειρηματικότητα είναι ο αγώνας, είναι η πορεία προς τον στόχο…

Επιχειρηματικότητα είναι η αρετή του ευ αγωνίζεσθαι και όχι οι δάφνες στο τέλος του αγώνα… και σε κάθε αγώνα πρέπει να υπάρχουν ίσες ευκαιρίες… κάτι που σήμερα ΔΕΝ συμβαίνει…

Επιχειρηματικότητα δεν είναι οι καλές πρακτικές, είναι η ικανότητα να επινοείς νέες καλές πρακτικές που ποτέ δεν διδάχτηκες…

Επιχειρηματικότητα είναι όπως ο χορός, δεν διδάσκεται θεωρητικά στα θρανία αλλά μόνο πρακτικά, με τις αποτυχίες μας...

Επιχειρηματικότητα δεν είναι να εκμεταλλεύεσαι μια αγορά, είναι η ικανότητα να δημιουργείς αγορά εκεί που δεν υπάρχει…

Επιχειρηματικότητα είναι αυτό που έχει φτάσει τον άνθρωπο να δαμάζει τις τέχνες, τα μαθηματικά, την επιστήμη, τις ασθένειες …

Επιχειρηματικότητα είναι αυτό που απελευθερώνει τους δημιουργικούς από την μιζέρια και εξυψώνει τους υπόλοιπους από την κατήφεια…

Επιχειρηματικότητα ΔΕΝ είναι lifestyle, ούτε events, ούτε rockstar entrepreneurship. Είναι σκληρή δουλειά, φαντασία και αρετή…

Αυτά…

Ένα εναλλακτικό σενάριο πτώχευσης με ευρώ…

Κατεβάστε και δείτε το αρχείο…

ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 2011 ΠΟΡΕΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ

Σελ 2

Στήλη 5 γραμμή 1. α = 55δις Έσοδα

Στήλη 5 γραμμή 2. α+(β*2/3)+γ/2+δ= 53δις Έξοδα

+2δις πλεόνασμα στην μπάνκα για τις κρύες μέρες του χειμώνα.…

Άρα πτωχεύουμε, δεν πληρώνουμε τόκους, μηδενίζουμε το έλλειμμα, δεν κάνουμε φέτος επιστροφή φόρων (την κάνουμε μόνο σε όποιους έχουν εισόδημα κάτω από 20Κ και είναι μισθωτοί ή συνταξιούχοι και δεν έχουν πρώτη κατοικία) και δίνουμε ομόλογα για το 2020 με 3,5% ετήσιο  κουπόνι, μηδενίζουμε τις φορολογικές οφειλές κάτω από 150.000€ προ 2011 (απελευθερώνουμε δικαστήρια έτσι και εφορίες ώστε να ασχολούνται με τα τρέχοντα), υποχρεώνουμε τράπεζες σε επιμήκυνση δανείων ιδιωτών κατά 40% με το ίδιο αρχικό επιτόκιο.

Σφίγγουμε το ζωνάρι στις ΔΕΚΟ κατά 2δις ακόμα και δεν πουλάμε τώρα…

Εξορθολογούμε τα προνοιακά επιδόματα με εισοδηματικά κριτήρια.

Εφαρμόζουμε την Διαύγεια δια ροπάλου με άμεση αυτόφωρη φυλάκιση σε όποιον δεν την ακολουθεί, την συνδέουμε με ειδικά πεδία με την ΕΛΣΤΑΤ, προσθέτουμε υποχρεωτική φωτοτυπία τιμολογίου και αναλυτική περιγραφή αντικείμενου.

Προχωράμε την απελευθέρωση της αγοράς.

Φορολογικό, ΜΟΝΟ ηλεκτρονικές συναλλαγές για πάνω από 100 ευρώ, ΦΠΑ αυτόματα καταβλητέο σε τραπεζικό λογαριασμό, κατάργηση ΚΒΣ, ηλεκτρονικές διασταυρώσεις παντού, ηλεκτρονικά περουσιολόγιο, σύστημα εισροών εκροών στα πρατήρια και ηλεκτρονικό σύστημα για δημόσιες προμήθειες, τα συστήματα τα αγοράζουμε με απευθείας αναθέσεις σε όποιους τα έχουν φτιάξει στην Αγγλία, Αμερική, Γερμανία…

Κάποια πράγματά που έχουμε προτείνει οι Νέοι Επιχειρηματίες στην τρόικα για την επιχειρηματικότητα, (ΟΑΕΕ, πτωχευτικό δίκαιο, εισφορές στα μπόνους κτλ).

Βασικά κάνουμε σχεδόν όλα όσα λέει το 1ο μνημόνιο χωρίς τις επιπλέον οριζόντιες περικοπές και το σφάξιμο των μισθών του ιδιωτικού τομέα και των συνταξιούχων.

Όλα τα παραπάνω με στόχο επιπλέων πλεόνασμα της τάξης των +6δις για να αντιμετωπίσουμε την έλλειψη πρόσβασης στις αγορές και να βοηθήσουμε την εξαγωγική ανάπτυξη.

Για την Ανάπτυξη, σύνδεση επιτοκίου δανεισμού από τράπεζες σε επιχειρήσεις με το μελλοντικό λόγο εισαγωγών / εξαγωγών, (αν εισάγουν χρήμα από πωλήσεις στο εξωτερικό δανείζονται πολύ εύκολα με 1% με επιδότηση επιτοκίου, αν εξάγουν χρήμα για εισαγωγές ή μερίσματα-δάνεια δανείζονται δύσκολα με +10%, έχω ολόκληρη μελέτη κάνει γι αυτό με το πώς τα λαμογια δεν θα πάρουν φράγκο).

ΔΕΝ μπορούν να μας βγάλουν από το ευρώ αν δεν το κάνουμε μόνοι μας…

Οι τράπεζες θα διασωθούν γιατί ΔΕΝ μας ανήκουν, τους ανήκουν… Ο Γιούνκερ έχει ήδη πει πως ότι και να γίνει θα βάλουν 30 δις στις τράπεζες… (Επίσης θα μπορούσε να γίνει και από εμάς με ανταλλαγή με νέα χαρτιά «εθελοντικά» έτσι και αλλιώς για λογιστικές  εγγραφές πρόκειται) Η ΤτΕ δεν μας ανήκει, τα πετρέλαια ανήκουν στον Λάτση και στον Βαρδινογιάννη και αυτοί έχουν ευρώ στις τσέπες τους όπως και εμείς…. Άρα ποιος δεν θα μας πουλήσει με cash in advance? Το ίδιο ισχύει και για φάρμακα κτλ…  Οι αγορές είναι ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ...!! και εφόσον έχουμε τράπεζες που λειτουργούν... όλα καλά...

Διαβάστε εδώ : FT: Mechanics of a European capital flight

Σε ποιον ανήκει η EKT : Wiki European Central Bank
Η άποψη της Κατσέλη : Δεν μπορεί νομικά να στηριχτεί έξοδος από ευρώ

Στο twitter σήμερα :

Q: @yanisvaroufakis If we have a default on sovereign debt in Greece will ECΒ drop the Greek private banking system to liquidity default state?

A: @achillopoulos Simple answer: No! For then they would need to do likewise for Italian banks et al

Q: @yanisvaroufakis I will repeat to be very clear:They say that Implementation of Monetary Policy rules allow ECB to *decide* drop? Is it true?

A: @achillopoulos No it is not. They can decline Gk bonds as collateral. But the Gk banks have already pawned them to the... ECB for cash!

Ποιος δεν θα έρθει να επενδύσει τα λεφτά του σε δυο χρόνια σε μια χώρα που δεν χρωστά τίποτα, έχει ισοσκελισμένο προϋπολογισμό, το ιδιωτικό χρέος είναι το μικρότερο από ότι σε όλη την ΕΕ27 και οι τράπεζες της δίνουν επιτόκια καταθέσεων 7%?

Σε μια Ευρώπη που και οι πέτρες χρεωστάνε…!!!

Όσον αφορά το moral hazard το κάνουμε όπως οι Γερμανοί με την επανένωση της Γερμανίας, μια δικιά τους, μια δικιά μας, άρα είμαστε πάτσι... Δεν μας χρωστάν δεν τους χρωστάμε...

Τα πλην:

Οι ΔΥ δεν θα πληρώνονται όλα τα λεφτά τους αν το κράτος δεν έχει να τους πληρώσει, άρα θα πρέπει να κάνουν την δουλειά τους καλά και αποδοτικά για να έχει, γιατί ομολόγα και διεθνείς αγορές τέλος... για δέκα χρόνια τουλάχιστον...

Οι εργολάβοι δυστυχώς δεν θα έχουν έργα για μερικά χρόνια για να τρώνε.

Οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να βρουν άλλες ποιο παραγωγικές δουλειές.

Και οι πολιτικοί θα πρέπει να υπολογίζουν πρώτα το οικονομικό κόστος πριν παίρνουν αποφάσεις...

Δηλαδή ότι θα προβλέπει το νέο σύμφωνο σταθερότητας της ΕΕ17 αλλά χωρίς μπαμπούλα…(ο μπαμπούλας θα είναι η έλλειψη χρήματος…)

Αυτά...

Σημείωση: Όλα τα παραπάνω αποτελούν προσωπικές μου απόψεις...

Fishes or Fishing Tools?

I’m astonished by the degree of how much we ignore the connection of the taxes we all pay to our communities, our Democracies, with the obligation of our communities to support and directly fund innovative entrepreneurship. It’s just unbelievable… we supply almost 40% of our income to pay taxes and we simply ignore this pile of cash when it comes to the very essence of our prosperity which is job creation and growth…

Is like we feel almost religiously that this monies are not for people… are for some extraterrestrial guys that called Politicians, Banks, Big Corps and some others that are called Public Servants…

What make our societies prosperous is entrepreneurship… is what creates new value for everything to run… Why we disconnect taxation from redistribution? The most basic principle of taxation is exactly that, to redistribute opportunities to unequal’s…

Aristotle said 

"There is nothing more unequal than the equal treatment of unequal people." 

Thomas Jefferson 2000 years later used this quote to establish in the US constitution the right of free public education for everyone! Jefferson is one of the most classic Liberals...

Why we don’t get it? A guy that has income of 10K€ is UNEQUAL when it comes to startup… And guess what these guys constitute >1/3 of our western population… They don’t have ideas? Guess what “Necessity is the mother of innovation”!!!

These guys have to try to find an INVESTOR… why they have to do such a thing? 

Nowadays investors are financing just the 2-3% of ALL SUCCESSFUL ideas out there!! 

And that percentage is falling every day!!!

Why we expect to change that with tax breaks and “policies”? 

Don’t we understand that Capitalism has converted from Entrepreneurial that was back in 60’s 70’s to Financial Capitalism? 

Investors are having hundreds of times better tools to make profits more predictable, than to invest in startups…!! 

Financialization is in full motion... Why we discuss about FTT or Tobin tax? 

Because there is a PROBLEM.-

Investors that do finance startups are giving just the 0.0006% of all capital that investors turnaround out there… Investors that finance startups are just a bunch of hobbyists playing with toys… don’t we GET that?

Why we try to solve it with a myriad of private *only* solutions? 

Why Crowd-funding, Social Cap etc?… 

Don’t we pay our taxes? 

*Why* we have invented a sort of "community tax" like Crowdfunding is?

Why we don’t INVENT a mechanism that will invest JUST a mare 0,2% of taxation to innovative entrepreneurship, a tool that can do this function within our Democracy context? 

Does our monies are just for bailing out Big Corps and Banks? 

Why we don’t care about our common capital? Our human capital? Our youth? 

Do we thing that we can’t be heard by the extraterrestrials (our politicians)? 

I have news for all of you guys; they don’t hear us because we don’t provide them a functional solution… a tool that does the job… Yes! It’s that simple…

Some would say transparency, bureaucracy and corruption are the barrier… 

I’d say, we have invented myriads of tools, we have gone to the moon and back, and we have done miracles in Technology, Medicine and Science!!!

What? We can’t invent a Transparent, Democratic and Market driven way to distribute, with merit, opportunities to our communities?

Is it our selfishness the barrier? "Why we should support the x and y?"

Or we are just plain stupid when it comes to distribute equally opportunities in order to create value?

I think its selfishness... 

Plain Ego... 

No Capitalism, No Imperialism, No Conspiracy theories, No Aliens, No nothing… 

Plain Ego… 

Our Democracies IS US! Yes! Me, You, Everyone... we are the community...

We prefer to do a charity than supply the means… 

We prefer to give a fish than to give the tools to catch fishes…

Probably because we have an interest to supply JUST fishes and NOT fishing tools…

We are causing the so called economic death spiral... We can change that... If we want.

One proposed solution... iDea Framework